UNDERSEN – spektakl Teatru Fabryka Obrazu
Zapraszamy na spektakle 24,25,26 marca (poniedziałek, wtorek, środa) o godzinie 20.00, bilety 15 zł.
H. CH. Andersen – autor pięknych, wzruszających baśni dla dzieci. Czy na pewno? Może wpatrzony w siebie, lubujący się w pochlebstwach, kochający kobiety i mężczyzn (bez różnicy) twórca, który nigdy nie chciał zostać baśniopisarzem? Dramaturgiem, aktorem – tak! Ale autorem bajek?
Paradoksalnie to właśnie jego baśnie układają się w autobiograficzną mapę:
Dzieciństwo – “Brzydkie kaczątko”. Ptaki, obecne niemal w każdej baśni – niosące lęk, niepewność.
Dojrzewanie – “Czerwone buciki”- dualizm seksualy budzący frustrację.
Wreszcie miłość – “Dzielny ołowiany żołnierzyk”. Ciągła walka, jaką musieli toczyć bohaterowie jego baśni, towarzyszyła także samemu Andersenowi. Dorosłość i to, co po niej – upragniony spokój – “Cień”.
Spektakl jest efektem obserwacji i poznawania możliwości teatru formy. Poprzez swój impresyjny, surrealistyczny charakter opowiada o twórczości artysty, w której zawarte jest całe jego życie. Inspiracją do stworzenia formy były obrazy Zdzisława Beksińskiego.
Zapraszamy do ponownego sięgnięcia po znane wszystkim “baśnie Andersena”, które nabiorą zupełnie nowych znaczeń, do dziś negowanych przez tych, którzy w Hansie Christianie Andersenie chcą widzieć jedynie autora wzruszających historii.
scenariusz i reżyseria: Alicja Pietruszka, Magda Roma Przybylska
konsultacje: Jacek Dojlidko
muzyka: Mateusz Gudelis
scenografia: Angel Perdomo, Maja Woźniak
występują: Alicja Pietruszka, Magda Roma Przybylska
Patron medialny:
SZKLANE TWARZE – wystawa Joanny Borowiec
Zapraszamy na najnowszą wystawę fotografii Joanny Borowiec „Szklane Twarze”. Otwarcie odbędzie się 13 lutego (czwartek) o godz. 19.00. Autorka zaprezentuje unikalne zdjęcia wykonane na mokrej płycie kolodionowej – ambrotypie. Ta jedna z najdawniejszych pozytywowych technik fotograficznych posłużyła Joannie do uwiecznienia niepowtarzalnego klimatu i głębi spojrzenia portretowanych osób.
Na wystawie w galerii Strych na Wróble, Joanna Borowiec po raz pierwszy zaprezentuje swoje ambrotypy wykonane na szkle lacobel (czarne szkło,18X24) oraz kilkanaście odbitek w formacie B2 i B1. Ekspozycja ta to zarówno powrót do fotografii analogowej – ambrotypia, ciemniowej oraz promocja tej unikalnej, jednej z pierwszych technik fotograficznych. Ekspozycja odbitek w dużym formacie ma na celu przybliżenie odbiorcom plastyki obrazu i ukazania wyjątkowości niepowtarzalnego efektu fotografii wykonanych metodą mokrego kolodionu w odniesieniu do oryginału.
Patrzą na mnie bez słów, z fotografii niepodważalnie zaświadczających o ich istnieniu. Przyglądamy się sobie w skupieniu. Właśnie spojrzenie ujawnia jedną z prawd fotografii będącej medium widzenia, w którym spotykają się spojrzenia fotografa, osoby portretowanej oraz odbiorcy. Każda z tych osób dokonuje indywidualnego gestu a zdjęcie skupia w sobie wszystkie momenty patrzenia, utrwala spotkanie. W tej chwili zatrzymania wzroku jest pewna sprzeczność. Jako odbiorcy wchodzimy w moment spotkania, by po chwili oddalić się. Jesteśmy efemeryczną zmienną fotografii. Jedynie spojrzenie fotografa i osoby portretowanej zostaje utrwalone, w melancholijnej samotności.
O swojej wystawie Joanna Borowiec:
Twarze te i te wszystkie oczy zwróciły się teraz w moją stronę,
a ja, przyciągnięta ich wzrokiem jak magiczną nicią,
weszłam do środka
Sylvia Plath
“Szklane Twarze to portrety niezwykłe, czarujące, nastrojowe, hipnotyzujące. Ujmujące naturalnym pięknem jednocześnie odrealnione, tajemnicze, milczące i emanujące dużą gamą emocji.
Twarze przyjaciół jak również osób dopiero poznanych.
Istotnym elementem projektu są Ambrotypy – to pozytywowe zdjęcia na szkle zrobione za pomocą XIX-wiecznej techniki mokrej płyty kolodionowej.
Ambrotyp jest niepowtarzalny. Można go próbować powielać, jednak zrobiony na czarnym szkle jest unikatem.
Ambrotypia – Ambrotos znaczy nieśmiertelny…”
O autorce:
Joanna Borowiec jest absolwentką Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie, praca dyplomowa w Pracowni Fotografii Kreacyjnej i Ekspresyjnej pod kierunkiem dr Izabeli Jaroszewskiej. Jest wielbicielką fotografii analogowej, pasjonatką filozofii wschodu.
Brała udział w wielu wystawach indywidualnych oraz zbiorowych m.in.: „Odrębność” /solo/, Galeria St. Praga, Warszawa; „Sny niedokończone” /solo/, Firlej Centrum Działań Artystycznych, Wrocław; „Zmierzch” /solo/, Rynek Wielki, Zamość; „Child”, International Biennale of Artistic Photography – Dom Andaluzji, Hiszpania; VII Ogólnopolskie Biennale Fotografii Kochać człowieka, Galeria Tyle światów, Oświęcim; „A mój ojciec malował obrazy”, wystawa w ramach XV Ogólnopolskiego konkursu fotografii Portret, Trzcianecki Dom Kultury, Trzcianka; Międzynarodowe Biennale Fotografii Artystycznej, Galeria WBPICAK, Poznań; International Pinhole Fetival, Muzeum Iserlohn, Niemcy.
Joanna Borowiec na swoim koncie ma nagrody i osiągnięcia tj.: I miejsce – People, Black And White Spider Awards, USA, „Carefree childhood”; „Portfolio 2013“, Black&White Magazine, Usa; „Portfolio 2012” publikacja w SHOTS Magazine Usa; II miejsce – Szlakiem ogrodów historycznych- Muzeum Pałac w Wilanowie, III miejsce – International Bienniale of Art Photography “Child”, II miejsce -International Photography Awards USA- “Friends”, Udział w albumie- “Projekt Holga”.
www.joannaborowiec.fotea.p
Kuratorka: Anna Daria Merska
Opieka artystyczna: Anna Gaik-Czasak
Wystawę będzie można oglądać do 17 marca br.
partnerzy medialni:
Od końca – wystawa Agnieszki Szczepaniak
Wystawa Agnieszki Szczepaniak „Od końca”
Od końca to będzie historia, rozpocznie się na chwilę przed katastrofą.
Czarno-białe rysunki odmalują różne odcienie rozstania.
Komiksowe dymki pełne będą słów, które padły zanim wszystko poszło z dymem.
Wystawa obejmie etapy od: nie chce jej się z nim,
po: nie ma z kim, bo kadry już dla dwóch osób za ciasne szybko okażą się zbyt puste.
Historia opowiedziana będzie od końca, chociaż właściwie po raz kolejny o zaczynaniu od początku.
Agnieszka Szczepaniak
Trójmiejska rysowniczka, komiksy publikuje w sieci od 2008 roku. Swoje rysunki zaprezentowała m.in. podczas wystawy inaugurującej działalność Galerii No Women No Art w Poznaniu, w ramach wystawy „Komiks polski i jego twórcy” w galerii ORIENT w Szczecinie oraz podczas indywidualnych wystaw w Sopocie, Bydgoszczy, Łodzi. Pod szyldem Polski Komiks Kobiecy jej prace pokazano w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, w Centrum im. Ludwika Zamenhofa w Białymstoku, w Poznaniu oraz w Moskwie.
Jej komiksy zostały opublikowane w Antologii Polskiego Komiksu Kobiecego oraz Polish Female Comics-Double Portrait. Wystawy promujące te pozycje odbyły się w Kownie, Rydze, Permie i Budapeszcie. Rysowała dla Wysokich Obcasów, Metra, Magazynu Zwykłe Życie, Cheap East i w Panoptikum. Prowadzi rubrykę ” z 13. RZĘDU” w Magazynie Wybrzeża a na portalu Trójmiasto.pl zamieszcza rysunki dotyczące życia w Metropolii.
Wystawę będzie można oglądać w każdy piątek od 12 do 17, lub w inne dni po telefonicznym umówieniu się, do 10 Lutego.
Patroni medialni:
Spojrzenie pełne czułości
Dnia 11 Października 2013 r. (piątek) o godzinie 19.00 zapraszamy na otwarcie wystawy „Spojrzenie pełne czułości”. Wernisażowi towarzyszyć będzie pokaz video-artu odnoszącego się do tematyki rodziny oraz pamięci. Zaproszeni artyści: Michał Bugalski, Zuzanna Dolega, Mateusz Grymek, Urszula Kulczyk, Basia Kuligowska, Agata Witkowska.
„Biegłam przez pole maków za farmą mojego dziadka. Kiedy wpadłam do kuchni dziadek siedział na krześle i trzymał na kolanach babcię. Całował ją w usta i pieścił jej piersi. Zauważyli mnie i uśmiechnęli się oboje na widok mojej zakłopotanej miny. Dziesięć lat później opowiedziałam o tym matce. Spojrzała na mnie dziwnie i powiedziała -To się zdarzyło nie tobie. To się zdarzyło mnie.”
Sarah Kane “Łaknąć”
Wspomnienia rodzinne przekazywane są kolejnym pokoleniom poprzez fotografie, które stały się nieodłączna częścią familijnych ceremonii. Każda rodzina tworzy fotograficzny kolaż wspólnych przeżyć. Ta tradycja kolekcjonowania obrazów i przekazywania ich z pokolenia na pokolenie, spaja rodzinne więzi, świadczy o spójności rodzinnych rytuałów, gwarantuje ciągłość wspólnej pamięci. Bywa, że przeglądając album obcej nam rodziny, natrafiamy na zdjęcie, które przywołuje nam w pamięci wspomnienia z naszego życia. Fotografie rodzinne noszą w sobie znaki czasu w jakim powstały a osobiste historie splatają się w gęsta sieć pamięci zbiorowej.
Wystawa “Spojrzenie pełne czułości” zbiera fotografie kilku rodzin i buduje z nich wspólną historię. Dzięki przyjętej przez nas formule, wystawa ta wpisuje się w nurt public history, czyli społecznego budowania narracji o przeszłości. Ludzie uczą się od siebie nie tylko wiedzy faktograficznej, poszerzają swoje umiejętności komunikacyjne, analityczne, cegiełka po cegiełce wypracowując nową jakość społeczeństwa obywatelskiego. Co ciekawe, dążeniom tym przyświeca przecież anarchistyczna zasada „do it yourself” – przynieś, pokaż, podziel się, opowiedz nam swoja historię.
Wystawa otwarta do 8 Listopada; poniedziałek od 15 do 17, czwartek, piątek w godzinach 15-19.
Główny patron medialny:
Zapraszamy na wernisaż wystawy “Puzzle” Izabeli Liżewskiej - 20 Września (piątek) o godzinie 19.00
Puzzle ( z j. ang.) to układanka, forma rozrywki polegająca na składaniu obszaru obrazowego z małych fragmentów. Puzzle to także rebus, zagadka, łamigłówka. Prace artystki stanowią fragmenty układanki inspirowanej życiem ludzkim.
Autorka projekt Puzzle realizowała przez ostatni rok w ramach zajęć w Pracowni Rysunku na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Tytułową łamigłówkę, w tym przypadku stanowi ciało ludzkie. Artystka zaintrygowana (puzzled) fenomenem obecności drugiego człowieka, jego nagości, struktury i wynikających z tego różnych form wyrazu, gestu, mimiki, poprzez zastosowanie medium rysunkowego stara się rozwiązać wybrany przez siebie rebus.
Łączenie technik jest jak układanie puzzli. Ciągłe poszukiwanie form, struktur, ruchu i czasu trwania sekwencji działań ludzkich jest niewątpliwie najwyraźniej obecne w różnych mediach wybranych przez autorkę.
O autorce:
Izabela Liżewska Urodziła się w 1983 r. w Białymstoku. Ukończyła Liceum Plastyczne w Supraślu (dyplom 2003). Aktualnie jest studentką III roku na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1. Pracowni Interdyscyplinarnej prof. Zbigniewa Bajka. Zajmuje się malarstwem, wideo, fotografią i tkaniną artystyczną. Tworzy instalacje, obiekty i animacje. W pracowni rysunku dr. hab. Piotra Korzeniowskiego realizuje projekty rysunkowe korzystając z bogatego zasobu różnych technik i sposobów ekspresji. Jest organizatorką wystaw i projektów artystycznych. Brała udział w 7 wystawach zbiorowych.